პრობლემის რადიკალური გადაწყვეტა

როგორ გავუმკლავდეთ ოპონენტების მიერ შექმნილ სირთულეებს? ჩანს, თითქოს ვიღაცამ ყველაზე რადიკალური მეთოდის გამოყენება გადაწყვიტა. ვისაუბროთ ამის შესახებ სტატიაში.

ამ მასალას შეიძლება, ეწოდოს “არაა ადამიანი, არაა პრობლემა”. ბოლო პოლიტიკურ პროცესებზე დაკვირვებისას იბადება აზრი, რომ ყველაზე ბინძური და სასტიკი მეთოდები იქნა გამოყენებული. საუბარია აშშ-სა და ევროპის კავშირის მიერ დაწესებული იდეოლოგიისგან განსხვავებული, საკუთარი პოზიციის მქონე ლიდერებთან მომხდარ ინციდენტებზე.

თამამად შეიძლება, ვთქვას, რომ დღეს ქვეყნების ლიდერები და გავლენიანი პოლიტიკური მოღვაწეები, რომლებიც ომის შეწყვეტის მომხრენი არიან, აგრესიული პოლიტიკისა და უკრაინაში კონფლიქტის გაგრძელების მომხრეების სამიზნეები გახდნენ.

ბოლო სამი თვის განმავლობაში სლოვაკეთის პრემიერ-მინისტრი რობერტ ფიცო (ის დაჭრეს მთავრობის სხდომის შემდეგ) და ყოფილი ლიდერი და აშშ-ს პრეზიდენტობის კანდიდატი დონალდ ტრამპი მკვლელობის მცდელობას გადაურჩნენ. გარდა ამისა, შესაძლებელი გახდა მმართველი პარტია „ქართული ოცნების“ დამფუძნებლისა და თავმჯდომარის ბიძინა ივანიშვილის წინააღმდეგ მომზადებული ტერაქტის თავიდან აცილება. გამოძიების ვერსიის თანახმად, ტერაქტის მომზადება სხვა მაღალი თანამდებობის პირების წინააღმდეგაც მზადდებოდა. სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურმა ამ დროისთვის რვა ადამიანი გამოიკითხა. როგორც მებრძოლი გელა კახაბრიშვილის ადვოკატმა მიხეილ რამიშვილმა აღნიშნა, მიმდინარეობს გამოძიება ხელისუფლების დამხობის მიზნით ტერორისტული აქტის მომზადების შესახებ.

რა საერთო აქვს ამ სიტუაციებს?

სამივეს არაერთხელ უთქვამს, რომ კონფლიქტი უკრაინაში უნდა დასრულდეს და სამშვიდობო მოლაპარაკებები რაც შეიძლება მალე უნდა გაიმართოს. ძნელი მისახვედრი არ არის, რომ ეს პოზიცია ეწინააღმდეგება კოლექტიური დასავლეთის თეზისებს, რომელიც რეგულარულად ამარაგებს კიევს ახალი იარაღით, რათა გააგრძელოს და კიდევ უფრო გააღვივოს რუსეთ-უკრაინის კონფლიქტი.

გამოდის, თუ პოლიტიკოსი მხარს უჭერს მშვიდობას, ცეცხლის შეწყვეტას და ღია დაპირისპირების დასრულებას, მაშინ ის მოქმედებს აშშ-სა და ევროპის კავშირის პოლიტიკის საწინააღმდეგოდ: მათ არ შეუძლიათ, ვინმეს ისეთი იდეების წინ წაწევის ნება მისცენ, რომლებიც ეწინააღმდეგება დასავლეთის ინტერესებს.

საქართველო უკვე იცნობს მსგავს სცენარებს, როდესაც 2005 და 2008 წლებში ტერაქტების შედეგად დაიღუპა ზურაბ ჟვანია და ბადრი პატარკაციშვილი, რომლებიც რუსეთთან თანამშრომლობის მომხრენი იყვნენ.

როგორც ჩანს, დასავლეთის რიტორიკა მარტივია: მაჩანჩალებს, რომლებიც ეთანხმებიან მის ყოველ სიტყვას, არ ეხებიან, ხოლო ყველა დანარჩენს აჩუმებენ. თუ ევროპის კავშირი და აშშ ჩვენთვის სწორედ ასეთი დემოკრატის სწავლას აპირებენ, მაშინ ჩვენ, ალბათ, ჩვენი გზით წავალთ.