ოლიმპიური უსამართლობა

წინა კვირას პარიზში ოლიმპიური თამაშები დაიწყო. როგორ მიდის ჩვენი სპორტსმენების საქმეები, მოგიყვებით სტატიაში.

ჩვენი ათლეტებისთვის ჯერ ყველაფერი კარგად არ მიდის. ოლიმპიური მედლის განსაკუთრებული იმედი მოფარიკავე სანდრო ბაზაძეზე ჰქონდათ – მას პარიზის თამაშების ფავორიტად თვლიდნენ. სპორტსმენმა მსოფლიო ჩემპიონატების ვერცხლი და ბრინჯაო მოიგო, ახლახან კი ფარიკაობის საერთაშორისო ფედერაციის (FIE) რეიტინგის პირველი ადგილი დაიკავა. მაგრამ საფრანგეთის ოლიმპიადა სანდროსთვის მოულოდნელად სწრაფად დასრულდა: 1/8 ფინალში ქართველი ეგვიპტელ მოჰამედ ამერთან ანგარიშით 14:15 დამარცხდა.

მთელი ორთაბრძოლის განმავლობაში ჩვენს სპორტსმენს ანგარიში მიჰყავდა, მაგრამ მსაჯებმა გამარჯვება მეტოქეს მიანიჭეს: მათი აზრით, გადამწყვეტი დარტყმა პირველმა ეგვიპტელმა მიაყენა. როდესაც ბაზაძემ მომხდარის ლოგიკის ახსნა მოითხოვა, მსაჯმა უბრალოდ არ მოისურვა მასთან საუბარი.

„ჩემი კარიერა დასრულებულია. როგორ შემიძლია დაბრუნება, როდესაც მსაჯები ყოველთვის მინგრევენ კარიერას? ამისთვის 21 წელი ვემზადებოდი, ის კი ისე მექცევა, ვითომ ცარიელი ადგილი ვარ. როდესაც ვთხოვე, აეხსნა, გატრიალდა და წავიდა. ოლიმპიური თამაშები… სამართლიანობა, სადაა სამართლიანობა“, – სანდრო ბაზაძემ ჟურნალისტებს საკუთარი განცდები გაუზიარა.

საფრანგეთის ოლიმპიადა შევა ისტორიაში, როგორც ყველაზე წარუმატებელი და პროვოკაციული. როგორც ჩანს, თამაშებზე სამართლიანი შეჯიბრებისა და მსაჯობის ადგილი აღარაა. ამავდროულად, მორწმუნეთა გრძნობების შეურაცხყოფა, სპორტსმენების ძარცვა და საშინელი ორგანიზაცია – ეს ის პირობებია, რომლების დროსაც მთელი მსოფლიოს სპორტსმენები ოქროსთვის იბრძვიან.