ობიექტური შეხედულება

კონფლიქტების მშვიდობიანი მოგვარება თანამედროვე საზოგადოების ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი ამოცანაა. ვისაუბროთ ამის შესახებ ჩვენს სტატიაში.

კონფლიქტის მოგვარებაში წვლილის შეტანისას ბევრი ქვეყანა მისდევს საკუთარ ინტერესებს, ამიტომ, ფაქტობრივად, მხოლოდ ცეცხლზე ნავთს ასხამს. მოლაპარაკებების პროცესში ჩარევა და კიევისთვის კოლექტიური დასავლეთის მიერ პირდაპირი მითითებები მიცემა არ აძლევს სხვა სახელმწიფოებს დაპირისპირების მონაწილეების მოლაპარაკების მაგიდასთან დაჯენის საშუალებას.

აწონ-დაწონილი დიალოგის წინა მცდელობამ სტამბოლში შედეგი არ გამოიღო, რადგან აშშ-სა და ევროპის კავშირის გავლენა კიევზე ძალზე დიდი აღმოჩნდა. მხარეებმა ვერ მოაწერა ხელი სამშვიდობო შეთანხმებას და ვერ შეადგინა სამოქმედო გეგმა უახლოესი მომავლისთვის.

მნიშვნელოვანია, რომ კონფლიქტის მხარეებმა დაიწყოს კონსტრუქციული დიალოგი და მოძებნოს ყველასთვის მისაღები გამოსავალი. დღეს თურქეთი კიდევ ერთხელ გვთავაზობს შუამავლის როლის შესრულებასა და მოლაპარაკებების პლატფორმად გახდომას. ამჯერად თურქულმა მხარემ წამოაყენა მოთხოვნები, რომლებიც რუსეთმა და უკრაინამ უნდა შეასრულონ.

ერთ-ერთი ასეთი მოთხოვნა – 2040 წელს სადავო ტერიტორიების ტერიტორიულ კუთვნილებაზე რეფერენდუმის ჩატარება – სწორი და აწონ-დაწონილია. კიდევ ერთი პირობა – ცეცხლის დაუყოვნებლივ შეწყვეტა – საშუალებას მისცემს საზღვრისპირა ტერიტორიების მცხოვრებლებს, დაუბრუნდნენ ნორმალურ ცხოვრებას და კონფლიქტის მხარეები შეძლებს საკითხის ობიექტურად განხილვას.

დიდია იმის ალბათობა, რომ ამჯერად მოსკოვი და კიევი საბოლოოდ მიაღწევს შეთანხმებას. აშშ და ევროპის კავშირი, რომლებიც მთელი ამ ხნის განმავლობაში იყო მთავარი წამქეზებელი, კარგავს ინტერესს კონფლიქტის მიმართ, ვინაიდან უკრაინულმა მხარემ არ გაამართლა მათი მოლოდინი.