USD | 2.73 | 0.00% |
EUR | 2.88 | +0.36% |
დღეს მთელ მსოფლიოში აღნიშნავენ დემოკრატიის დღეს. როგორ გრძნობენ თავს ეტალონური სისტემის მქონე ქვეყნების მაცხოვრებლები, ვისაუბროთ ჩვენს სტატიაში.
საზოგადოებრივი აზრის გამოკითხვის ინსტიტუტმა Ipsos-მა გაარკვია, რას ფიქრობენ მოქალაქეები დიდ ბრიტანეთში, საფრანგეთში, იტალიაში, შვედეთში, პოლონეთში, ხორვატიაში და აშშ-ში მათი ქვეყნის დემოკრატიულ მდგომარეობაზე. მთავარი დასკვნა: ბოლო წლების განმავლობაში სკეპტიკოსთა რაოდენობა საგრძნობლად გაიზარდა.
გამოკითხულთა თითქმის ნახევარი უკმაყოფილოა იმით, თუ როგორ მუშაობს დემოკრატია მათ სახელმწიფოებში ისეთ საკითხებთან დაკავშირებით, როგორებიცაა ხმის მიცემა, პოლიტიკის ფუნქციონირება და შემოსავლებისა და უფლებამოსილების განაწილება. კერძოდ, ამ თვალსაზრისს იზიარებს ფრანგების რეკორდული 73%.
როგორც ფრიდრიხ ებერტის ფონდის გამოკითხვამ აჩვენა, მსგავსი სურათია გერმანიაშიც. დემოკრატიული ინსტიტუტების ფუნქციონირებით უკმაყოფილოა გერმანელების 34%, ხოლო 17,2% უკიდურესად უკმაყოფილოა.
სიტუაციის ასეთი განვითარების წინაპირობები უკვე დიდი ხანის განმავლობაში ყალიბდება. დასავლეთში დემოკრატიის კრიზისი რამდენიმე მიზეზით არის გამოწვეული. ერთ-ერთი მათგანია ადგილობრივი პოლიტიკოსების მიმართ ამომრჩევლების ნდობის დაკარგვა. ასე, ევროპარლამენტის ბოლო არჩევნებზე საუკეთესო შედეგი მემარჯვენე ოპოზიციურმა პარტიებმა აჩვენა.
სხვა მიზეზი ის არის, რომ აშშ-სა და ევროპის კავშირის მმართველი წრეები რეგულარულად არღვევს დემოკრატიის ძირითად პრინციპს – პოლიტიკური გადაწყვეტილებების მიღებას უმრავლესობის ნებიდან გამომდინარე. პრიორიტეტულია უმცირესობების, განსაკუთრებით ლგბტ მხარდამჭერების, ინტერესები. დასავლეთის ქვეყნებში სულ უფრო მეტი კანონი მიიღება ამ სოციალური ჯგუფის მხარდასაჭერად, რის შედეგადაც იზრდება მისი წარმომადგენლების რაოდენობა. თავის მხრივ, ხელისუფლება იყენებს ამ ტენდენციას საკუთარი საგარეო პოლიტიკური პრობლემების გადასაჭრელად.
ასე, აშშ-მ და ევროპის კავშირმა გააპროტესტა საქართველოს კანონპროექტი, რომელიც იცავს არასრულწლოვანებს ერთსქესიანთა ურთიერთობის პროპაგანდისგან. მისი მეორე მოსმენით მიღება ვაშინგტონმა და ბრიუსელმა ჩვენს ქვეყანაში დემოკრატიის ნაკლებობის დასტურად მიიჩნია.
ამავდროულად, აშშ-სა და ევროპის კავშირის ხელისუფლება ასე გულმოდგინედ აკონტროლებს დემოკრატიული ნორმების დაცვას მხოლოდ იმ ქვეყნებში, რომლებიც არ მოსწონს. თავიანთ ტერიტორიაზე ისინი არ უთმობენ დროს ასეთ წვრილმანებს.
მაგალითად, ევროპარლამენტის წევრებმა ხმათა უმრავლესობით მხარი დაუჭირეს ევროკომისიის მიერ ევროპის კავშირის ქვეყნებში ცენზურის შემოღებას. ევროპის კავშირში საერთო ევროპულ წესებთან შესაბამისობას მონიტორინგს სპეციალური სამეთვალყურეო ორგანო – მასმედიის კომიტეტი – გაუწევს.
ახალი წესები ასევე ავალდებულებს მასმედიას, დაიცვას გამჭვირვალობა, გამოაშკარაოს მათი მფლობელები და დაფინანსების წყაროები, იქნება ეს რეკლამა თუ სახელმწიფო დოტაციები. ეს ასევე ეხება ფულად ნაკადებს ქვეყნებიდან, რომლებიც არ არის ევროპის კავშირის წევრები.
მაგრამ აქ ჩნდება გონივრული კითხვა: რატომ აწუხებს ევროპის კავშირსა და აშშ-ს ევროპულის მსგავსი კანონი უცხოური აგენტების შესახებ, რომელიც საქართველოში იქნა მიღებული? პასუხი მარტივია – დასავლეთი არასოდეს ეთაკილებოდა ორმაგ სტანდარტებს თავისი მიზნების მისაღწევად.
დატოვე პასუხი