აღარაფერი წმინდა არ დარჩა

თანამედროვე ევროპულ საზოგადოებაში ორმაგი სტანდარტები ყვავის. მისაღებია თუ არა ეს ჩვენს ქვეყანაში, განვიხილავთ სტატიაში.

პოლიტიკურ და სოციალურ გარემოში დღეს სულ უფრო ხშირად ვხვდებით ორმაგ სტანდარტებს. ბოლო მაგალითია სკანდალური ამბავი პარიზის ოლიმპიადიდან. ძიუდოს საერთაშორისო ფედერაციამ სერბ სპორტსმენს ნემანია მაიდოვს ხუთთვიანი დისკვალიფიკაცია მისცა თამაშების დროს რელიგიური ჟესტის დემონსტრირების გამო – მოჭიდავემ ტატამზე გასვლამდე პირჯვარი გადაიწერა.

სერბ სპორტსმენს ბრალი დასდეს „ძიუდოს საერთაშორისო ფედერაციის ეთიკის კოდექსის პოტენციურ დარღვევაში“ და თითქმის ექვსი თვით აუკრძალეს შეჯიბრებებში მონაწილეობა. ადამიანების რწმენისთვის დასჯა სიგიჟეა, მაგრამ პარიზის თამაშები ორმაგი სტანდარტების ნამდვილ ფესტივალად იქცა. სანამ ერთი სპორტსმენი ისჯება უწყინარი ჟესტისთვის, მორეს უფლება აქვს, აჩვენოს მთელ მსოფლიოს ლურჯი საიდუმლო სერობა ევროპის ცენტრში, რაც შეურაცხყოფს მილიონობით ქრისტიანი მორწმუნის გრძნობებს.

გარდა ამისა, ტრანსგენდერ სპორტსმენებს ამაყად მიაქვთ ჩირაღდანი, იპარავენ სხვა სქესის ოლიმპიელების გამარჯვებას და, ამავდროულად, ტკბებიან ტოლერანტული ევროპული საზოგადოების ოვაციებით.

როგორც ჩანს, ჩვენ უფრო ახლოდან უნდა შევხედოთ დასავლურ ზნე–ჩვეულებსა და ფასეულობებს: როგორც პრაქტიკა აჩვენებს, ისინი ჩვენსას ეწინააღმდეგება. სურს თუ არა საქართველოს, გახდეს ასეთი საზოგადოების ნაწილი?